Boekwerk eerste daagjes!

Lieve allemaal!

Hierbij eindelijk een verhaaltje van ons. Voor deze keer vanuit mij (pauw) geschreven;)
Na het afscheid op Schiphol, waar onze lieve vrienden hun warme bedje voor uit waren gekomen, vertrokken wij richting Monaco! Ondanks dat Floor en ik apart geboekt hadden zaten wij naast elkaar in het vliegtuig, en nog toevalliger zat Eef (uit onze klas) voor ons! Wij hadden beloofd ons kado van onze lieve vriendjes uit Haarlem pas open te maken in een ander land dan Nederland, en jullie zullen het niet geloven, maar wij hebben dat volgehouden ook!! We waren dan wel in België toen wij het uitpakte, maar toch gelukt;) Ons kennende niet verwacht hè! Super blij met de lieve poster van jullie! En natuurlijk het spandoek van El en Juul! Beiden hangen bij ons aan de muur! Na 2 gezellige uurtjes in het vliegtuig kwamen wij aan op Nice. Daar werden wij opgewacht door Cees en Yvonne, Flora’s ouders:) Heel luxe en gezellig natuurlijk, zij brachten ons na wat gezoek door Monaco naar onze bestemming. We waren onder de indruk van het hotel Monte Carlo Bay en werden er zenuwachtig van. Wij kregen de sleutels van ons appartement en daar aangekomen werden wij heeelemaal blij! Heel mooi alles en vooral schoon, het uitzicht hebben de meesten al gezien door foto’s op Facebook, maar dat is echt superdeluxe! Strand ligt 10 meter van ons vandaan en het hotel ook. Dus dat is très agréable!:) Ouders van Floor vertrokken weer en Floor en ik begonnen met het uitpakken van de koffers, waarna we hongerig opzoek gingen naar een lunch. Winkels liggen hier nogal ver vandaag, i.i.g. niet de Chanel en Louis Vuitton winkels, dus liepen wij langs de boulevard zoekend naar een supermarkt of bakker. Heel toevallig zaten Cees en Yvonne aan de boulevard te lunchen bij een pizzeria en zij nodigde ons heel lief uit wat te komen eten. Dus wij of course aan de pasta carbonara:D Hierna zijn wij naar het strand gegaan en daar lekker liggen bakken en gezwommen in de heerlijk schone blauwe zee! Wij wilden de eerste avond al gebruik maken van de 7 dagen per week gratis dineren in de kantine van het hotel. Dus wij kwamen daar aan en deden de deur open, waarna we raar werden aangestaard door 30 man. Wij maakten ‘n beetje ongemakkelijk gebruik van het buffet (salades, broodjes, diverse kaasjes, warme maaltijden, yoghurtjes) en gingen zitten. Lekker gegeten en daarna bed in want was toch wel vermoeiend zo’n dag.

Onze tweede dag moesten wij om 9:00u aanwezig zijn in het hotel en daar kregen wij tot 17:00 een presentatie over het hotel en rondleiding. Dat klinkt allemaal leuk en aardig, maar alles in het Frans en zelfs uitleg van hoe de Financial controllers alles doen in het hotel waren wij aan het eind van de dag DOOD. Hierna wilden wij heel graag nog even op het strand liggen, maar toen wij klaar waren veranderde het weer van zonnig en tropisch in donker en regen, dus zijn wij maar boodschappen gaan doen. Naast de supermarkt vonden wij McDonald’s!:D Dus hebben daar gegeten, heerlijk!

De volgende dag moesten wij om 8:00u aanwezig zijn, waar wij Romain ontmoette (een franse 5e-jaars hotelschool student). Hij zou ons 2 dagen een cross training geven, wat inhoudt dat wij diverse werkzaamheden krijgen in het hotel op verschillende afdelingen. Wij begonnen met het draaien van het ontbijt in hotel Blue Bay. Daar moesten we gasten placeren, borden debarrasseren, tafels indekken, klusjes doen en bedienen. De supervisor daar keek ons in het begin aan van: ooh heb je weeer van die stagiaires die niks kunnen.. zo keek iedereen eigenlijk een beetje. Maar dit veranderde snel en iedereen was super aardig. Alle collega’s zijn heel gezellig met elkaar en er wordt continu gelachen. Zelfs de supervisor, Greg, gaf Floor en mij de hele tijd complimentjes en bedankte ons voor ons goede werk. Hierna een pauze gehad waar we weer lekker hebben geluncht, dat buffet is top! Na de pauze gewerkt bij een verjaardag in het hotel van een meisje. Nouja.. gewerkt… gewoon bij de ingang gestaan, ‘comme des fleurs’, zoals ons werd gezegd. Heel leuk wat voor domme dingen je af en toe moet doen als stagiaire. Hierna nog even geholpen bij de roomservice en daarna waren wij vrij! Lekker strand, en wijntjes op het balkon, magnetronmaaltijdje en toen lekker naar bed.

De volgende dag begonnen wij in restaurant d’orange Vert, waar wij een beetje moesten helpen met klusjes. Daarna weer het ontbijt gedraaid in Blue Bay. Snikhitte trouwens daar op het terras, het zweet druipt gewoon van je gezicht en dat is wel even wennen, die hitte. Na onze pauze hebben wij in restaurant Las Brisas geholpen. Floor stond bij de hostess en ik bij de pas. Ik moest de gerechten bedienen. Wel lastig in het Frans en gerechten die je niet kent. Daarbij dat gestress van die fransen, vaak om niks is ook niet echt prettig. Maargoed daarna weer eens strandje, balkonnetje en wijntjes:) Er werd toen op de deur geklopt door een jongen van onze etage, die ons uitnodigde om met 2 vrienden van hem wijn te komen drinken bij hun op het balkon. Maar wij zijn een beetje onsociaal de eerste week want we zijn steeds doodmoe door alle nieuwe indrukken en de franse taal waardoor we ’s avonds gewoon niks willen doen. Maar iedereen is super aardig tegen ons en als wij wat meer gewend zijn zullen we leuke avonden gaan hebben hier met iedereen.

Vandaag begon Floor in de bediening van L’Orange Vert en ik in de keuken. Floor moest vooral helpen bij de bartender daar en heeft klusjes gedaan en bediend. Ze ligt nu dood op bed want haar schoenen zitten niet zo lekker waardoor ze blaren heeft en ze natuurlijk de hele dag moeten lachen en bonjouren naar iedereen, dat kost energie! En dan ook nog dik moeten overwerken, net als ik. Ik stond in de keuken en had het kleine keukentje van L’Orange Vert verwacht, maar de mise-en-place voor deze keuken is in een mega grote keuken waar ook de Grand Chef werk van het hotel. Marcel, en serieus, die is ENG! Hij kwam heel aardig naar mij toe en stelde zich voor, maar ik wist dat ik op mn hoede moest zijn want hij is onwijs gestrest omdat hij een Michelinster wilt en maar niet krijgt, en het is hoogseizoen dus erg druk. Iedereen in de keuken is heel aardig en helpen mij goed. Toch praten ze niet normaaal snel en al vraag ik of ze langzamer willen praten, dat lukt ze niet echt. Dus lastig om alles te begrijpen maar ik heb het overleefd. Einde van mn dag kreeg de Chef een nerveus breakdown, die hij blijkbaar heel vaak heeft. Serieus, als die man boos is, is het alsof hij in de fik staat en z’n ogen staan bozer dan ik ooit bij iemand heb gezien, dus ben best wel bang voor hem. Hij deed boos tegen iedereen en ik vond het niet bepaald gezellig meer daar. Maargoed na een hele dag teveel om op te noemen gedaan te hebben mocht ik gaan. Ik moest gedag zeggen tegen de Chef, en toen deed hij super aardig, niet normaal slijmerig.. hij wilde natuurlijk even z’n geflip goedmaken! Ik heb mn mooie zinnetje gelukkig nog kunnen zeggen; c’est un grand honneur pour moi de travailler pour vous. Haha moest ik zeggen van mijn Nederlandse stagebegeleidster. Vond hij blijkbaar leuk en hij hield mn hand zowat een minuut vast en bleef maar lachen, naja dat gaf me wel weer een beetje hoop dat hij mij wel redelijk leuk vindt:P Morgen weer beginnen en daarna 2 dagen vrij. Wij verheugen ons daarop, want al lijkt het door onze omgeving hier op een vakantie, het werken is keihard, in de bediening en keuken kennen mensen het woord lopen niet, ze rennen zo ongeveer! We beginnen nog net niet in het Frans te denken maar begint eraan te komen. Wij gaan nu lekker even genieten van de vrije avond, en in het weekend plaatst Floor nog wel een berichtje. Als jullie het niet al gehad hebben na dit boekwerk, hahaha sorry daarvoor. Maar ik laat serieus heel veel weg want we maken nu al ontzettend veel mee.

Hoop dat alles thuis goed gaat met jullie? We willen natuurlijk ook graag weten hoe het daar is, want we miss you!

Een heeele dikke kus vanuit Monaco! Liefs, Flora en Paula;)